Zanzibar og ferie :D

Hei alle sammen i kalde Norge 😀

Avreise Port Elizabeth og Annies Cove

Ankomst Johannesburg!

Ankomst Addis Abbab – nesten framme!

Ost, kjeks og fanta – flyturens høgdepunkt 🙂

Ankomst Zanzibar 03.10 😀

På søndags morgon kl 06.00 var me framme på hotellet vårt i Dongwe itte maange laange timar på fly… Når me kom fram på flyplassen hadde me verken pengar te å betala visum, eller bagasje. Minibanken på flyplassen funka ikkje- so Tina og Tonje fekk skyss med taxisjåføren frå hotellet te å ta ut pengar. Bagasjen vår låg igjen i Addis Abbab- so me var riiiiiimelig fortvila og trøtte. Da va strålande vèr når me kom, og utsikten so møtte oss va ekstremt fin 🙂 Itte to timar på puto va da berre å komma seg ut i sole og nyta timane!

Hotellet

Senge te meg og Tonje

Madelen og Sarah Beth frå Malawi kom hit dagen før oss, so da va veldig kjekt å sjå nye kjente fjes og høyra korleis dei hadde opplevd praksis der. Madelen hadde og mista bagasjen sin på veg ned hit, men fått an igjen itte ti timar- og da va no vårt store håp! Og jaggu kom an ikkje itte 14 timar- aldri vå so glad fø å sjå ein sekk i mitt liv! Alt som e kjøpt frå Afrika va oppi den- og kunne aldri blitt erstatta av pengar…

Dagane her nede har gått veldig raskt, me har ikkje gjort so mykje anna enn å kosa oss i sole, bada og ete… Da var vore fø varmt te å gjera nok spesielt på dagtid, og da e ganske store avstandar te ting- i tillegg til at me ikkje har hatt kontantar- og da e ein times kjøretid BORT til minibanken.. Har snakka med fleire som har vore her før og dei sa da va egentlig ikkje so mykje å gjera her nede, og da har egentlig passa meg fint- sjølv om eg sjølvsagt kunne tenkt meg å oppleva meir av Zanzibar når eg fyst va her…

Bilder frå mitt fanatstiske opphold

Lunsj i paradis 🙂

Bilde av jentene 12.12.2012 klokka 12.12 😀

Klare fø vannsafari i bestemorsko 😛

Fiiine

Strømmen går ganske ofat her nede- og detta va ein av tilfellene 😛 koselig middag med jentene

Bøtta med vin – gjorde da so fint te oss !

Norske bøker hadde dei og

Avslapping i «egget» 😛

Livet e herlig!

Fekk oss kokkosnøtt nest siste dagen- mjølke va ikkje god- men kjøttet derimot 🙂 Nøtte e nesten lika gammal so meg 😛

Et utrulig fint opphold på Zanzibar og ein ferie eg seint vil glømma! Da har vore godt med sol og varme- men kjenne eg lengte heim til kulden. Veit eg kjem te å sei at eg vil tebake te varmen når eg kjem heim 😛 hehe.. Men akuratt no e da nok sol fø ein periode 🙂 Skal bli veldig godt å komma heim te kjente og kjære- spesielt Kenneth! Mamma og pappa sin gode julamat og ikkje minst vanlig brød og mjølk 😀 Julastemningen kjem ikkje heilt når ein ligg i sole i 35 grader- ete eksotiske frukter og bade… Har hørt på mykje julamusikk- og da har hjulpe litt! Spesielt mitt flinke søskenbarn Marie sin «Før meg heim»! Anbefalast og kan finnast på Spotify 😀

E rart å tenka på at 3 mnd har gått og jentene skal skillast på Gardemoen på tysdag.. Følelsane blanda- kjem te å bli utrulig godt å komma heim- men samtidig kjem eg te å savna jentene og alt me har opplevd sammen!

No gjere me oss klare te å reisa heim- sekken e snart pakka- og kl 01.00 afrikansk tid e da avgårde te flyplassen! Derifrå skal me mellomlanda i Addis Abbab (forhåpentligvis uten å mista bagasjen igjen) og so til Johannesburg. Det har me mellom 8 og 10 timar ventetid før flyet går te München, og vidare til Oslo! Men føttene på norsk jord blir da taxfree handling før flyet te Flesland går kl 17- og i enden av alt står kjæraste Elin og vente på meg 😀 glede meg heilt sinnsjukt!!!

De høyre nok frå meg ein siste gong før eg e heima 😀 blir veldig kjekt å sjå alle igjen!! 😀

Og fø siste gong: Stoooor Afrikaklem frå meg 😀

12 vekers praksis bestått- avreise Port Elizabeth!

Hei alle sammen 🙂

No e praksis endelig bestått, og i måro e da avreise frå Port Elizabeth, Sør Afrika, vår koselige mentor, Annies Cove som alle e blitt so glad i, og ikkje minst koselige stunder saman med dei kjekke jentene !!!

Oppholdet her nede har vore heilt fantastisk- og no e da plutselig slutt. Sjølv om da har vore tung te tider, ville eg aldri ha bytta detta vekk mot noko.. Eg kan på ein måte ikkje beskriva med eit par ord ka eg har lært her nede. Sjølv om me ikkje har fått gjort mykje prosedyrar- e da på ein måte ikkje deffø man reise til utlandet. Eg har lært utrulig mykje om meg sjølv på denna tie, om korleis eg aldri skal behandla pasientar- og aldri ta ting fø gitt! Eg kan ikkje beskriva kor glad eg e fø at eg bur i Norge, men samtidig føle man seg egoistisk og fø å tenka sånn. Hadde verden berre vå sånn at alle kunne hatt da so bra, mat på bordet- kle – kjærlighet – trygghet – og eit håp- ein drøm…

Når eg ser tebake på alle desse vekene, dei ulike menneskene eg har møtt, dei ulike sjukehusene og alle situasjonane me har tatt del i, stikke enkelte personar seg ut.. Ting man har opplevd som man alltid vil ha med seg- fø resten av livet… Å sjå so mangen fattige mennesker, ungar so svelt og tigge på gatene, da finnes rett og slett ikkje ord fø følelsen ein får inni seg. Ein får lyst å hjelpa alle. Som eine læraren sa på skulen: » Ikkje prøv å hjelp alle, hjelp ein kvar dag- og gjer ein forskjell- iallefall fø eit menneske». Da e akkurat da so har hjulpe meg gjennom denna tie her nede, å kunna tenka : » Idag hjalp eg iallefall nokon, og den personen sitt liv e forandra på grunn av da». Fø pasientane i detta landet trenge da ikkje ve store ting man gjer fø at dei skal ve takknemlige og aldri glømma deg. Berre da å få vatn når dei spør, eller at man finne smertestillande til dei når dei fortelle dei har smerter… Uansett- store eller små ting – forandringen- forbedringen e der.

Sjølv om me har vore i praksis i 12 veker har eg virkelig fått oppleva masse i Sør Afrika- uforglømmelege opplevelsar som vil ve med meg fø resten av livet 😀 Da e ikkje berre opplevelsane som telle- men og kem ein får dela dei med! Og detta har vå ein fantastisk gjeng!! 😀 seie ikkje da e ein dans på roser å bu 8 jenter i lag, men da har virkelig gått øve all føventning! 😀 Eg kjem te å savna dei veldig mykje og alle tingene me har opplevd sammen- både gode og nokon ikkje fullt so gode…

Dei siste dagane her i PE har gått med til å gjera ting ein «siste gong». På tirsdag og torsdag va me ut ein liten tur.. Onsdag hadde eg, Jannicke og Tonje middag med jentene frå Agder- ein siste gong 🙂 da va veldig koselig.. I dag va eg, Tonje og Jannicke på poolparty hos svigerinno te mentoren vår! God mat og eit lite bad 🙂 Va veldig koselig! 🙂 men og trist- mentoren vår har blitt vår afrikanske mor og virkelig tatt godt vare på oss !

Siste bilder frå Port Elizabeth

Klare !

Masse god afrikansk mat !

Oss med mentoren 🙂

I måro reise me te Zanzibar 🙂 FERIE! 😀 10 dagar te heimreise ❤

Afrikaklem !

Pediatri praksis i «Uti hagen»

Hei alle sammen ! 🙂

Siste veka va me i pediatripraksis i Uitenhage- ca 40 minutt frå Port Elizabeth. Gruppo va delt i to- eg, Lisbeth, Margrete og Tina va i Uitenhage, mens Jannicke, Tonje, Iselin og Katrine va på Dora Nginza (samme sjukehus som brannskadeavdelingen).

I og med at da va eit stykke å køyra måtte me stå opp halv 6 og blei henta av sjåføren kl 6. Utrulig nok klarte eg å stå opp kvar dag UTEN å føsova meg (veit mammo ikkje trur på da) 😛 hehe.. Ska innrømma da va tungt, men når dei hærlige søte ungane møtte oss- va da i full gang med leik og song! Ungar e heilt utrulige sjølv når dei e sjuke… Avdelingen på sjukehuset hadde 44 sengeplassar, dei fleste rommene tok 6-8 senger, i tillegg hadde dei nokon rom til isolasjon. Alle gastropasientane låg på samme rom, og der ville me helst ikkje inn..

Tirsdagen va fyste dag i praksis i og med at me kom frå Cape Town mandagen. Me følte oss ganske vekke når me kom dit, ikkje visste me kor me skulle gå eller møta. Mentoren va på Dora ilag med dei andre, so me stod dautrøtte på parkeringsplassen. Heldigvis møtte me studentansvarlig som kom køyrande- ho viste oss inn og va veldig hyggelig! Ho fortalte litt om avdelingen og pasientane.. Dei har flest pasientar som e underernærte/feilernærte, pasientar med lungebetennelsar (og eller tuberkulose), gastroproblematikk eller som e neglisjerte av foreldrene…
På rommet der me va mest var 3 av ungane neglisjerte av foreldrene, den eine var 8 år gamal og kunne ikkje snakka (hadde språk som ein unge), låg med beina i fosterstilling i senge og oppførte seg som ein unge.. Me blei fortalt at pasienten ikkje kunne gå- noko me seinare fann ut ikkje stemte. Me tok ungen ut av senge og då va det full fart.. Springing og hopping 🙂 Me blei heilt forelska i ungane på avdelingen- spesielt ein av dei som hadde vå leeenge på avdelingen og som alle kjente- både sjukepleiarane og mødrene til dei andre ungane på avdelingen. Me fekk soo lyst å ta dei med oss heim og gje dei all den kjærligheten dei føtjene ! Neste alle ungane va underernærte, den eine var nesten 1 år og vegde 4, 6 kg. 2 åringar på avdelingen fekk fortsatt mjølk for å legga på seg. To av ungane me vart borti hadde ikkje fontanellen forbeina seg.. Lege sa at dei hadde mange sånn tilfeller fordi ungane va feilernærte..

Me koste for da meste med ungane på avdelingen- fordi sjukepleiarane ikkje hadde so mykje tid te da. Eg va veldig øverraska kor godt dei behandla ungane og mødrene- ifht andre sjukehus me har vore på. Eg synes detta va da besta sjukehuset me har vore på her nede, da va reint, hyggelige og flinke folk og dei hadde godt med utstyr og va maaaange legar på jobb ! Trur dei va oppi mot 6 eller 7 stk eine dagen me var der…

Me blei alle veldig babysjuke når me va der og eg glede meg veeeeeeeeeldig te å komma heim å dulla med Vilja prinsesso mi 🙂 Da e noko heilt speiselt med mørke ungar- dei fine augene og kritt kvite tenna og ikkje minst da merkeliga håret! Dei kjem te å bli djupt savna <;;3

Eine dagen gjekk eg legevisitt- ÅLEINA! Berre eg og legen, ho undersøkte og eg skreiv… Da va ikkje veldig avansert- men snakk om å bli kasta uti da. Her nede forventa dei veldig mykje av oss sio me går sista året. Da va to andre sjukepleiarstudentar frå NNMU på avdelingen, dei gjekk fysta året og gjorde mykje meir enn me gjorde når me gjekk fysta året. Dei va kjekke og svært interessert i Norge! Me tegna både flagg og kart, rettare sagt Margrete gjorde da 🙂

Lunsj i sole ekje feil

Spar låg rett bortanfø sjukehuset so me tok turen bort der fø å kjøpa litt knask 🙂

Torsdag va me i praksis te kl 12, mentoren vår Dawn hadde nemlig fiksa besøk på Cola fabrikken her i PE! Fyste blei me vist ein powerpoint presentasjon om historien til Coca Cola og ulike slagord opp igjennom årene, vittig! So blei me vist rundt på fabrikken, fekk drikka cola og fortalt om produksjonen! Da va ikkje so veldig spennande- men me lærte no litt opp opphavet te da «skvipet» so besto seie 😛 Blei ikkje veldig tyst på cola når me fekk komma inn i sukkerrommet- der va ein sekk på 1 tonn sukker og da va mist 30 sekkar :O

Sist veka va veldig kjekk, å få og gje litt kjærlighet va akkurat da me trengte 😀

Lørdag va siste gongen alle jentene va samla i Annies!! Trist 😦 So me bestemte oss fø å ta ein heidundranes fest for å feira desse tre fantastiske månandane so snart e øve!

Mojito miksing!

Når ein ikkje har shaker- må ein laga ein! African shaker 😛

Kjæresteparene

Når ein ikkje har glas, bruke ein litermål 😛

Og da va alle bildene mi ville visa 😛 neidå.. hehe 😛

Søndagen inviterte me mentoren vår Dawn ut på middag på Casinoet 🙂 Her va da ikkje lov å ha med kamera inn- Jonathan fekk tatt nokon bilder men dei har eg ikkje fått
Me fekk buffèt og smakte på mykje rart- og noko godt og!

No e me i gang med siste veka i praksis og om 2 dagar e me ferdige !! I måro skal me på skule fø å evaluera praksisen vår…

I dag e da 5 dagar te me reise te Zanzibar for ei aldri so liten, fantastisk ferie 🙂 DA skal bli godt! Kan informera om at da emeldt øve 30 grader der 😀

Må jo innrømma at eg e litt sjalu på alle som har goood julefølelse no.. Adventstie e jo den koseligaste tie på året ! :9 Kos deko og nyt den fiiine snøen 🙂

Ein spesiell lykke til te Kenneth so har eksamen snart 🙂 Siste innspurt no <;;3

Stor Afrikaklem 🙂

Cape Town weekend!

Heiiii 🙂
Då va me tebake i Annies itte ei fantastisk helg i sjølvaste Cape Town ! Litt godt å komma heim, iallefall itte so mange utrulige opplevelsar.. Me reiste på onsdagsmorgen og va i Cape Town i 1 tie.. Me fekk litt trøbbel med å sjekka inn der me egentlig sko bu, pga misforståelsar med bookingen- me måtte deffø finna ein anna plass- eit valg me ALLE angra på! Itte å ha fått ting på plass i den grusomme hålo- ville me ut å oppleva byen! Me tok oss ein tur på et museet som tidligare hadde holdt slavar..

Dei ulike rutene dei frakta slavane til Cape Town

Itte museet reiste me tebake den såkalte «hålo» fø å få på oss finstasen! Men fyyyst…..

Ei liten oppkvikkar- caffe mocca 🙂

Me skulle nemlig på afrikansk aften rett nedi gato, noko me gleda oss mykje te! Dei e sjukt flinke å dansa her nede- rytmar me berre kan drømma om… Alt i alt ein kulturrik dag 🙂

Når showet va øve gjekk me på restaurant og åt eit heller bedre måltid med noko raudt i glaset! På kvelden va alle veldig trøtte og klare for ei gooood natt søvn ( i skittent sengetøy og køysenger vel å merka).. Noko me kunne glømma.. Da va uteplassar øve alt i samma gato i tillegg te at dei hadde konsert der me budde- rett unde rommet vårt! Da vibrerte og dunka, tuta og skreik- og på et tidspunkt trudde eg at eg sko bli gal.. Klokko 5 gav da seg endelig, men da hjalp lite når me sko opp kl 7 8 trøtte tryner klare for Robben Island!!! 😀

Båten ut til øye tok ca 20 minutt, her blei me kjørt rundt i buss… Tok ca 2 timar å gå rundt heila øve, og eg so hadde trudd øye va liten :O

Fangemunner 46664,
Nelson Rolihlahla Mandela si cella

Gang med mangen celler

Table Mountain i bakgrunnen

Va veldig mange historiar frå øye, eine meir tragisk enn den andre… Fangen Robert So House kjempa mot apartheid regimet og blei satt i fengsel på Robben Island i 1960. I heile 9 år satt han i totale isolasjon på øye- fekk ikkje snakka med nokon, ingen fekk snakka te han, han fekk ikkje motta brev eller skriva- men han fekk ha ein radio og lesa aviser.. Han va isolert frå alle andre fangar på øye… Itte han hadde sona tie si, va regjeringen redd fø å sleppa denna mannen fri. Han blei derfor dømt til husarrest, og fekk ikkje lov å snakka med meir enn 3 personar på ein gong- nokon som gjorde da vanskelig når han hadde ei kona og 4 ungar… Han døde av lungekreft i 1977, og døde dermed mens han fortsatt hadde husarrest.. Da e sånne ting som får man te å setta pris på friheten me har i landet vårt… For nåken ekje frihet ein selfølge…

Tilbake på land va da tid for lunsj og litt shopping, akuratt sånn so jentene like da 🙂

Fekk ikkje mykje julestemning av detta, iført short og t-skjorta.. Julemusikken får meg heller ikkje i stemning.. Rekne med da blir andre bollar når eg kjem te Ulvik og får mamma sine verdens beste rundstykker med eggasild, rullepølsa, gräddost, grønsåpevaska golv og da finaste julatreet! 😀

Blir litt posar når 8 jenter går inn i et kjøpesenter, INGEN e mine.. Haha 😛

Når shoppingen va unnagjort fekk me endelig sjekka inn på da egentlige hotellet, noko man kan kalla ein særs oppgradering.. Kvart hotellrom va ein kunst utstilling (hadde passa deg Jorid), eg og Katrine budde på Freshly room!

Her hadde me egen god natt cd, noke eg har savna skikkelig her nede! Itte eit glas raudvin og to, va da leggetid- neste aktivitet på planen- gå Table Mountain! 😀

Torsdagsmorgen itte ei good natt søvn- KLARE for fjellet!! Denna turen hadde eg gleda meg te leeeeenge, sjølv om da blei noko tyngre og varmare enn eg hadde rekna med!

Utsikt te Robben Island

På toppen itte 1 time og 50 min- svett og god! For ein fantastisk følelse! 😀

Ein liten kvil 😛

Dagen va heilt fantastisk og me kunne ikkje fåt bedre vær! Turen ned va neste verre enn turen opp fø min del- eg so e so glad i gondolar- selfølgelig sko me ta da ned igjen.. Svett og stivfrosen kom eg meg heldigvis i live ned på jorde!!

Itte ei goooood trengingøkt e da viktig å eta, me fresha oss opp og gjekk på Mama Africa fø å prøva afrikanske spesialitetar! Her fekk me Kudu (e ein type antilope, speiselt interesserte kan googla da)

Jentene

Kudu- vakje speiselt godt, men etande va da.. Prøvde krokodille- men da va veeeeldig seigt

Gjengen va ganske trøtte itte dagens aktivtetar og planen va å reisa te Cape Point lørdagsmorgen- nokon som ikkje gjekk fødi da va fullbooka Lørdagen gjekk eg, Tonje, Jannicke, Katrine og Iselin på hjertemuseet i Cape Town- på sjukehuset Groote Schuur, der verdens fyste vellykka hjertetransplantasjon blei utført! Lisbeth, Margrete og Tin reiste for å oppleva townshipen i Cape Town der da bur øve 1,2 millionar mennesker…

Legen som utførte transplantasjonen, Christiaan Barnard

Donor Denise Darvall- som omkom i ei bliulykke på veg frå eit bakeri i lag med mor si. More døde momentant, mens Denise blei erklært hjernedød. Faren som nettopp hadde mista kone og datter måtte no bestemma seg for om han ville donera vekk hjerta te dattere si… Et vanskelig valg i og med at ein hjertetransplantasjon aldri hadde vå utført før..

Verdens fyste hjertetransplantasjon blei utført 3 desember 1967 i Sør Afrika

Klokko:

Louis Washkansky som mottok donorhjerta levde i 18 dagar itte operasjonen og døde av lungebestennelske og ikkje pga at kroppen avviste hjerta.

Når sjukepleiarane hadde fått litt historie om da fantastiska hjerta tok me turen til akvariet som låg i byn!

SMIIIIIL

Søte pingvinane

Seinare på dagen blei da lunsj ute og litt kikking itte julegåver, lite å henta der og da blei bagasjevekte glad fø 🙂 På kvelden va me ut å åt god mat og spelte kort ! Rolig fin kveld:) Eg, Tonje og Katrine lada opp te vinsmaking, mens dei andre sko te Cape Point!

Søndagsmorgen blei me henta kl 9 og kjørte i i ca 1,5 time fø å komma te den fyste vingården.. Da va den finaste vingården av dei alle!! Og den eldste i heile Sør Afrika 🙂

Her fekk me opplæring i vinsmaking. Dei fem S´ane e godt innprenta. See, sirculate, smell, sip, swallow/spit

På denna gården hadde dei den beste kvitvinen! Listo e med te Norge so håpe på å finna ein av dei der 😀

Itte å ha smakt 5 forskjellige vinar, bar da vidare te neste gård! Stemningen i bussen va allerede stigande 🙂

Like rosè ! 🙂

På denna vingårde møtte me ein norsk mann som kom til gården for 6 dagar sio ilag med ein dama, dei skulle begge jobba der i 1 år! Verden ekje større…

I området som vingårdane låg i hadde dei et universitet der man kunne ta mastergrad (6 år) i vin! Litt av eit område å studera i, heilt utrulig flott landskap 🙂

Med litt meir godt i glaset reiste me til 3 gården, her fekk me lunsj og kunne gå rundt på et marked i nærheten! Med på vinsmaking va da tyskarar, hollendarar, amerikanarar og so klart sør afrikansk guide 🙂 Gjennomsnittsalderen va 32 ca …

Me likte ikkje so godt vinen på denna gården, men me smakte iallefall litt.. Va her da gjekk mest vin i spyttebøtto

På siste gården blei me møtt av idylliske omgivelsar og gooood vin! Her koste me oss virkelig 😀

På gården hadde dei 6 skjønne labbrador kvalpar…

😀

Me kjøpte med oss ei vinflaska herifrå….. so me delte i bilen på veg heim…. noko som førte til høg alkoholprosent i blodet og tidlig søvn 😛 hehe

Raudvinskos i bilen

Vinjentene på «druen» 😀

Oppsummert va Cape Town ein heilt suuupert opplevelse- me fekk virkelig mykje ut av dagane og fekk gjort alt da me hadde lyst til! Absolutt ein by å anbefala 🙂 Må innrømma eg blei litt skuffa øve sjølve byen, men eg trur eg hadde litt høge forventningar og.. Har storkost meg desse dagane og afrikansk vin ekje tull- mange av vinane va veldig gode, so dei som e glad i vin får ta seg ein tur på polet! 🙂

Da nærme seg heimreise og om 20 dagar eg e endelig heima! Savne deko masse <;;3

Afrikaklem

Traume and emergency unit

Hei alle sammen! 😀

Sist veka begynte me i praksis på traume avdelingen på Livingstone Hospital. På denna avdelingen kjem pasientar inn med knivstikk, skuddskadar og ulykker.. Denna veko har vå den mest spennande, lærerike og tøffaste veko so langt i oppholdet! Mentoren vår har lært oss prosedyrar ifht akutte situasjonar og koffø sjukepleiarane gjer so dei gjer. Uten mentoren vår denna veko hadde me nok alle vå tebake i Norge… Ho har vert der for oss, og sagt i frå når ting ikkje e greit. Eg hadde aldri trudd (før eg reiste) at man som student kunne bli behandla so dårlig. I Norge e da veldig fokus på kommunikasjon og at man skal kunna spørra viss man lure på noko, men her nede blir man berre sett dumt på… Eg har aldri vå so oppgitt i heile mitt liv, berre måte dei snakke til oss på.. Da tar mykje energi.. Forrige veka va tøff med tanke på korleis sjukepleiarane behandla pasientane i akutte tilfeller. Dei bryr seg lite om pasienten, og e ho/han full e da ikkje snakk om å hjelpa dei.. Dei seie berre da e pasienten sin eigen feil. For oss e detta uforståeleg- alle mennesker har rett te å bli behandla likt- uansett hudfarge, alder, legning eller alkoholpåvirka eller ikkje.. Da stakk langt inn i oss..

Andre dagen vå på traume kom ein pasient som hadde blitt påkjørt av ein bil. Paienten var veldig hardt skadd, blødde frå munn, ører og nase. Kjeven til pasienten va knekt, i tillegg var da brudd i nakken og hove. Paienten blei intubert og blod frå munnen blei sugd ut- uten hell.. Legane konkluderte med at da va ingenting dei kunne gjera for å redda livet til pasienten, og derfor blei pasienten sendt til ein anna avdeling for å dø der.. Pasienten var ukjent, og i sånne tilfeller skrive dei «unknown» og nummeret av ukjente som har dødd den dagen.. Ein eller anna plass der ute va da ein familie som lette itte denna pasienten, og som kanskje aldri kom til å finna ut ka som skjedde med deirans nærmaste- utenkelig for oss.

Me har so å sei vå åleina på avdelingen denna veko.. Egentlig e da 2 sjukepleiarar på jobb på dagtid, men dei såg me jammen ikkje mykje te. Me følte oss ganske hjelpaslause- men me prøvde vårt beste ut i frå da me kunne. Nåke fekk me iallefall utretta, og noken liv blei forandra.. Hadde da ikkje vå fø mentoren vår Dawn denna veko hadde pasientar dødd og pasientane kunne liksågodt blitt sendt på gato. Me ville virkelig hjelpa til, men da blei veldig vanskelig for oss når ingen viste korleis ting blei gjort på avdelingen. Da har derfor blitt mykje vasking og klargjering av dei ulike «sengene» på akutten. Mentoren vår seie ho e flau øve korleis sjukepleiarane i Sør Afrika e blitt, omsorg e et begrep som slettes ikkje finnes lengre.

Heile gjengen og mentoren vår 😀

Fredagskvelden var da klart fø nattevakt- nåke alle hadde sett fram til, men som ingen av oss hadde forestilt oss kunne blir sååå gale… Da va to stk på jobb på avdelingen- ingen av dei sjukepleiarar.. Da va ein heil haug med pasientar og diagnosane va overfall, ulykker, knivstikk, mob justice ( gjengar som banke opp enkelt individ som ein måte å betala på når dei har gjort noko gale). Den eine pasienten som hadde blitt utsatt for mob justice- hadde blitt satt fyr på, steina i ansiktet og blitt brent plastikk på mellom tærene. I tillegg va pasienten svært påvirka av alkohol, noko som gjorde at legane ikkje ville sy samme kvelden. Rusen måtte gå ut før dei kunne gjera noko. Legen ville ikkje gje beroligande fordi pasienten va so full. Paienten va grusomt urolig og ville ned frå senge (som va ca 50 cm frå glovet), slo itte oss, urinerte på golvet og blodet spruta ut av munnen når pasienten snakka. Der stod me og prøvde å hjelpa denna stakkars, mest forslåtte personen eg har sett. Me måtte stå og passa på so pasienten ikkje datt på golvet og slo seg endo meir. Dei som jobba på avdelingen var ikkje å sjå, og når dei endelig kom tilbake prøvde me å få hjelp, men fekk berre beskjed om at sjukepleiaren va opptatt. Me prøvde igjen og då freste ho berre til oss at ho ikkje likte å bli snakka til på denna måten. Me blei heilt sjokka, her hadde me passa på denna pasienten i øve to timar- og når me spør om hjelp fordi me føle oss utilpass får me den i retur.. Legen sa til oss: » Den pasienten e so full, viss han/ho ikkje vil ha hjelp, la ve å hjelp». Me som studentar prøve så godt me kan å gjera ting på vår måte og sånn som me har lært da, noko som blir tatt veldig dårlig i mot her nede, i tillegg bruke me fø lang tid.. Da heila enda med at sjukepleiaren bant pasienten fast til senge (rettare sagt metallbordet) og gav beroligande. Detta gjekk veldig inn på oss alle og når klokka va litt øve 4 bestemte mentoren vår at me skulle reisa heim. Alle va ganske rysta og gjekk heim med ein skikkelig dårlig følelse..

Denna veko e me òg på traumeavdeling, og har heldigvis berre 2 dagar der denna veko før Cape Town tur på onsdag! Når eg ser sjuuuukt fram te 😀 Der ska me blandt anna besøka Robben Island- der Mandela satt fange, gå Table Mountain og besøka Cape Point! Resten får de oppdatering på når neste blogginnlegg kjem! Me blir der til mandag- so de får ve tålmodige 🙂

Savne deko meir og meir fø kvar dag so går! I går da va akkuratt 1 mnd til eg sette mine brune bein på Flesland! Hehe… Fekk i tillegg verdens beste nyhet i dag- skjønnaste gojento Vilja skal feira jul i lag med meg! 😀 NOOOO glede eg meg viiilt te å komma heim å sjå deko alle!

Håpe alt e fint heima! Afrikaklemmar 😀

Roadtrip og skydiving! Besta helge so langt :D

Hei alle sammen 🙂

Rekne med de har da kaldt som vanlig (nei, den kjem eg ikkje te å slutta med) ? 😛

Me har hatt ei heilt fantastisk helg 😀 Torsdags morgen blei me vekte av Margrete kl 07.30 fø å synga bursdagssong te Iselin som blei 23 år! Me hadde handla inn kaka, kjøpte gavekort på massage, pedikyr og manikyr og laga koselige hjertekort te ho! Va ei trøtt, øverraska jenta som møtte oss, og glad blei ho! 🙂

Forberedning til bursdagsfeiring

Skrivefeil?? Neiiida:P

Kaka!

I 12 tie heiv me oss i bilen og kjørte til Mossel Bay som ligge ca 390 km frå Port Elizabeth… Véret va heilt fantastisk- sol og veeeldig varmt 🙂 Me hadde eit par stopp på vegen for påfyll av energi- ellers va da intesiv kjøring!

Klar fø tur!

Leiligheten vår, 150 norske kr fø ei natt! Kupp kalle me da 🙂

Utsikt frå taket

Bursdagsbarnet

Me kom fram i 5-6 tie og handla inn til eit festmåltid fø bursdagsbarnet ! Me laga lasagne med salat og kvitløksbrød- som sklei lett ned hos 8 svooooltne jenter! Kvelden gjekk med te ein super feiring og noko godt i glaset ! 🙂

Arbeidsfordeling må te 🙂

Nok chips i hvertfall!

Seint på kvelden e da tid fø sjukepleiarane å sjå itte gode blodårer å stikka i…

Fredagsmorgen va da tid for SHARK DIVING! Nemlig ja- dykking med hai! Me møtte opp kl 1, men da viste seg å ve noko problem med båten- so me måtte venta ei stund! Heldigvis blei båten fiksa og turen gjekk som planlagt! Me gleda oss skikkelig alle sammen, men turen blei ikkje so bra fø Iselin og Margrete…. Når ein e på båt kan ein bli sjøsjuk- noko dei rekna med dei ikkje blei- men da kan eg LOVA deko dei blei.. Har aldri sett to so sletne og bleike jenter i heila mitt liv.. Synes skikkelig synd i dei- og da va nok godt å ve tebake på land 🙂 Tonje hadde og ein liten spyepisode- men da va på grunn av stanken av døde selar! Den va verre enn alt eg har kjent… men no kjem kjekke bilder 😀

Trippel T = ting tar tid!!

Seal Island

Klar for haien

Ned i buret!

Fredagskvelden kjørte me vidare til Outshoorn som låg ca 80 km frå Mossel Bay. Turen va superfin og hadde da flottaste landskapet! Litt bilder frå kjøreturen

Her sjekka me inn på den mest idylliske og romantiske plassen (Ja Kenneth, eg savna deg skikkelig) 🙂 berre sjå kor vakkert!

Endelig framme i ei good seng!

På kvelden bestilte me oss pizza og slappa av på rommene, deilig og rolig kveld 🙂 Tina øvelevde natte med meg- UTEN at eg stakk av med dyno! Må ve ny rekord 😛
Lørdagsmorgen våkna me til strålande sol og fekk ein heller NICE frukost og godt start på dagen! So va da avgårde til strutsefarm fø å ri litt! Me va fyst ein runde på gården og guiden fortalte om strutsane.. Dei e visst ganske dumme- hjernen e mindre enn augene deirans, og når bøndene tar eggene deirans før å oppbevara dei til ungane e født- legge dei berre fleire og fleire egg- fødi dei ikkje kan tella 😛 hehe

Itte strutseridning reiste me til Cango Caves som og låg i Outshoorn:) Noko av da finaste eg har sett!

Neste stopp va Plettenberg og SKYDIVING!! Søndagsmorgen stod 4 av oss opp kl 7 for å få litt sol på kroppen, og dæææven kor da steikte 😛

Roomien

Utsikt frå hostellet

Selen må på

Klargjering!

Jentene klare for skydiving

DEN utsikten!

Fritt fall, 187 km/t !! Riiiiimelig høg puls her!

Wicked!

Godt å ve på bakken igjen ! Fø ein følelse!!

Ei helge eg aaaaaaaaldri kjem te å glømma! Skydiving va vilt, men eg kjem aldriiii te å gjera da igjen ! Håpe da går bra med alle heima, spesielt fø dei som snart går inn i eksamenstider! Lykke til 😀 klemmmm

Jefferys Bay og Plettenberg Bay

Hei til alle deko heima i Norge! Vil berre opplysa om at da e 25 grader og steiiiik sol her nede! Berre sånn viss de lurte 😛

Itte ei seiiiiig veka i praksis va alle øvelykkelig fø at da endleig va helg! Torsdag fekk eg veta at eg hadde pådratt meg ein aldri so liten lungebetennelse- heldigvis skreiv ein veldig snill lege ut antibiotika te meg med ien gong so eg kom fort i gang med behandling, no har eg ein dag igjen og føle meg frisk 🙂

Denna helge har me vore på tur til Jefferys Bay ! Sio me hadde studiedag på fredagen, fant me ut me sko ta oss ein liten ferie dit 🙂 Me reiste torsdag itte praksis i eit helit fantastisk vær! Va ca 8 mil å kjøra so vakje so altfor langt, heldigvis !! Me la oss inn på et backpackers hostel der me betalte ca 100 norske kroner natte! Standarden va heilt ok, og her va da både danskar, svenskar og NORDMENN! Litt bilder frå der me budde….

Utsikt frå soverommet

Fin blomsterpotta

På kvelden gjekk me ut å spiste på ein meksikansk restaurant, NAM NAM!!

På fredagen reiste me te Tsitsikamma for at jentene (nåken av oss) skulle hoppa verdens høgaste bungy jump- 216 meter !! Ettesom eg ikkje e so glad i sånne aktivitetar blei eg fint tilskuar OG fotograf! Beina godt planta på jorde!! 🙂 fø meg va da nok kick å berre sjå dei andre hoppa! So mens dei kasta seg utfø tok eg med ei kald øl i lag med Iselin !

Her kjem bilder av galningane!

Brue dei hoppa frå

Fint å ve tilskuar

Lørdagen hadde me store planar om å ligga og sola oss, men vinden i Jefferys avlyste dei planane.. Jannicke, Tina, Tonje og Katrine skulle surfa- i og med at Jefferyes e kjent for ein av verdens beste plassar å surfa på! For Tonje og Jannicke blei da litt for kaldt, men tøffingane Tina og Katrine kasta seg uti da!

Seinare på dagen reiste eg, Lisbeth, Margrete, Iselin, Tina og Katrine for igjen å oppleva strande på hesteryggen! Denna gongen va definitivt bedre- iallefall fø nokon av oss! Iseling og Lisbeth fekk hestar som ikkje va samarbeidsvillige i da heile tatt! MEN- dei kom levande frå da, og eg trur da va siste gongen Iselin satt seg på hesteryggen vertfall 😛

Itte hesteturen bestemte eg, Jannicke og Tonje oss for å reisa litt vidare- nemilig til Plattenberg Bay! Margrete og Iselin va der når foreldrene te Margrete var her- og da va absolutt å anbefala! Strande der va heilt fantastisk og vinden var ikkje å sjå! I tillegg fekk me leigd oss solsenger- noko som har vå etterlengta itte å ha dratt med seg tonnevis av sand inn i heimen 😛

Dei andre koste seg på stande i Jefferys Bay !

Alt i alt ei super helg! Ingen av oss var særlig klare til ny praksisveka på mandag- men må man so må man! Pliktene kaller!

Denna veko har me vore delt på to ulike sjukehus.. Jannicke, Iselin, Tonje og Katrine på Livingstone – oprtopedisk sengepost, og eg, Margrete, Lisbeth og Tina på Provencial Hospital- urologisk sengepost… Mandagen starta veldig dårlig for vår del, men følte oss veldig lite velkomne og ingen tom oss med på prosedyrar osv… Me følte oss ganske lost der me stod på eit sjukehus me aldri hadde vore- uten mentoren vår. Ein sjukepleiar viste oss rundt på avdelingen so me skulle bli kjent.. Eg og Tina va ganske heldige so fekk ein nokelunde normal dama til å gå igjennom alle pasientane og diagnosane deirans.. Mandagen gjekk gråååådig seint, og da va utrulig godt å komma heim itte denna dagen! Når ein tur da ikkje kan bli verre, so blir da nettopp da…. Tirsdagen fekk me kjeft for å sitta- sjølv om avdelingssjukepleiaren satt på ein stol, kunne ikkje me setta oss. Me va berre studentar, og studentane skulle alltid stå.. Itte ein halvbra frukost kl 7 om morgonen e da ikkje alltid lika godt å stå oppreist i nesten 40 min.. Dei synge til Gud, ber, går igjennomm alle pasientane, har opprop om kem som e på jobb osv.. Da tar si tid.. Tina fekk kjeft for å ha handskar på seg når ho reia (skitne) senger, og folk såg generelt rart på oss- og snakka språk me ikkje forstå og peika på oss.. Ikkje den beste følelsen på jord! Itte mykje om og men ringte me mentoren vår for å spørra om ho kunne komma til oss- noko ho selfølgelig gjorde! Da bleiii ein laaaaang samtale (ikkje berre med avdelingsjukepleiaren, men alle 10 sjukepleiarane som jobba der) om koffø me følte oss dårlig behandla osv.. Nokon av dei som jobba der va skikkelig kvasse og skreik nærmast te oss.. Studentansvarlig sjukepleiar sa at ho hadde studert i UK og at utdanningen der, her og i Norge va den samme- når me sa i mot- MÅ tru me fekk høyra da! Ho hadde vå i Saudi Arabia- og der va da vertfall annleis.. Ingen av oss skjønte kor ho ville med detta, men me følte oss veldig små og uviktige der me stod, og før me visste ordet av da stod både Lisbeth og eg å grein. Veldig kjekt i og med at alle som gjekk forbi kontoret såg da, og to av pasientane låg rett utanfø Situasjonen blei bedre utøve dagen- men me va veldig glade for at mentoren var der å støtta oss! Me hadde ikkje å reisa i praksis på onsdag- men me hadde ikkje mykje valg… Godt va da at onsdag blei siste dagen, me har nemlig 6,5 dagar å ta ut i studiedagar på grunn av aaaalt fø mange timar i praksisplanen vår! So i dag og i måro e da friiiiiii 😀

Kjem oppdatering på aaaalt da kjekka me har gjort i helge!! Savne alle deko heima- spesielt mammo! Blir sooooo godt å komma heim! Klem te alle 🙂

Halvvegs i praksis

6 av 12 veker i praksis e unnagjort!! Endelig halvvegs:) Sist veka var me i praksis på eit offentlig sjukehus Dora Nginza! Her var me på brannskade avdeling, mest for ungar. Da va heilt forferdelig å sjå små skjønne ungar so skada.. Dei grein og vrei seg i smerter, og sjukepleiarane so jobba der brydde seg meir om pause enn at ungane sko ve smertefrie. Fø oss blei da ganske tøft å sjå små uskyldige ungar- som enten hadde blir kasta kokande vatn på eller brent på ein anna måte. Mandag- onsdag og fredag blei brannsårene vaska og skifta på.. Me merka veldig godt at ungane visste når sårskiftet skulle skje- dei trakk seg tebake, ville ikkje leika og såg rett og slett livredde ut. Med ein gong me nærma oss døre der sårskiftet blei gjort begynte ungane å skrika. Da va rett og slett grusomt. Dei fekk noko smertestillande- men da e sånt me gjer fø hoveverk i Norge. Da versta med besøket på brannskade- fø min del- va når ein pasient kom inn med brannskade på eine foten og i genitaliane. Detta kunne ikkje vå sjølvpåført, men more meinte ho hadde sklidd oppi badekaret. Når pasienten kom til avdelingen skubba dei vekk huden som var brent og stakk hål på dei store blemmene på føtna.. Aldri har eg hørt nokon skrika sånn… Da stakk langt inn i meg… Dagen ittepå satt eg ved sio av pasienten i fleire timar, sårene klødde og pasienten skreik og skreik: » da brenne og svir». Både me og mentoren vår snakka med sjukepleiarane på avdelingen om pasienten kunne få noko meir smertestillande, men nei.. Pasientane fekk berre smertestillande ein gong på formiddagen.. Detta fekk alt te å renna øve, tårene kom trillande og eg har aldri følt meg so hjelpaslaus…

Med mange tøffe studer på avdelingen, va da alltid kjekt å komma dei dagane sårene ikkje skulle skiftast på! Dei fleste ungane var med å leikte med oss og da va ingen bedre følelse enn å sjå desse ungane glade, og da gjorde godt å tenka på at me kunne hjelpa dei med å glømma litt av da grusomma- iallefall fø ei lita stund! 🙂

Oppi her skrubba dei brannsårene

Siste dagen på brannskade avdelingen fekk alle ungane kvar sin gave av oss 🙂

Denna helge bestemte me oss fø å bli i Port Elizabeth og lørdagsmorgen va da på tide å ta fram gamle kunstar og hiva seg på hesteryggen! Eg fann ut da va 4 år sio eg hadde ridd, so da va jammen på tide! Å for ein opplevelse- da e vertfall bestemt at eg ein gong i framtie ska ha meg hest igjen! 🙂 Gruppo blei delt i erfarne ryttarar og dei som skulle ri for fyste gong.. Me rei ned til stande og fekk gallopera der, soooo fantastisk! Itte 4 år uten å ha ridd, kjente eg da altfø godt i både rumpa og lår- og rygg og armar- og alt so e ittepå… Men da va definitivt verdt da 🙂

Itte ei god treningsøkt, gjorde me oss klare for halloween party på Cubanja .. Me styrte på og fiksa oss, og her e resultatet 🙂

n

Klare for halloween reiste med ned på uteplassen der da viste seg at INGEN andre var utkledd! Kjepestas å komma der i litervis av «blod»- og der gjekk folk i kjolar og dress 😛 Me fekk oss ein god latter, men da blei tidlig kveld- iallefall fø nokon av oss 🙂

Søndag var me på eit kjempestort marked der dei solgte mykje forskjellig.. Ligna egentlig mest på eit loppemarked- so vakje da heilt stora- men noko smått fant me 🙂

Helgene rulle avgårde og neste helg står Jefferies Bay for tur! 🙂

Håpe alle har da bra heima, tross kulde og snø 😛 Her går da i sjukdom IGJEN! Og 50 % av oss har vore heima i dag- no worries- me tar godt vare på kvarandre- og formen e stigande 🙂
AfrikaKlem

ICU og gardsbesøk i paradis

Snaaaart halvvegs! Tie går berre fortare og fortare, og me begynne å tenka på alt me ska få gjort før me reise… Vekene suse avgårde, plutselig e da jul! Her e dei allerede begynt å selga julapynt i butikkane, og eg har høyrd rykter om at nokon heima har tjuvsmakt på julabrusen 😛
I løpet av denna veko har me selfølgelig mista internett tilgangen, og da e derfor detta innlegget kjem so seiiiiiint 😦 Da va skikkelig skittvèr (lyn, torden og enorme mengdar regn) so gjorde at nettet forsvant.. Ja, da kan faktisk ve skikkelig surt vèr her og !
På mandag va da ei halvert gruppa so reiste i praksis, og resten låg heima sjuke.. Influenso har herja, men heldigvis gitt slepp på oss no! (eg trur fortsatt da va den norske makrellen so gjorde susen) 😛

Tirsdagen va med på konsert i ei kyrkja.. Skulen sitt kor- NMMU Choir. Dei va rett og slett knall flinke! Ikkje berre songmessig, men da va ekstra spesielt med kostymer and with a spice of Africa 😉 Mme gjekk alle alle å nynna på songane deirans ( nokon gjer da fortsatt) 😛

Onsdagen var me på skulen for å høyra på eit foredrag om alternativ behandling i Sør Afrika og korleis detta blir prakisert. I tillegg skulle me laga ein presentasjon om helsesystemet i Norge. Dei andre sjukepleiarstudentane frå Norge ( Universitetet i Agder) var me denna dagen , og skulle holde foredrag om akuratt da samma som oss… Kl 10 var da tid for tea time og me fekk smaka på masse afrikanske kaker- litt mykje søtt so tidlig på morgonen, men noko av da smakte ganske so greit 🙂 Ittepå hadde me time med psykolog der me kunne snakka om da me hadde opplevd til no. So va da klart fø meir mat…selfølgelig…. Denna gongen ein ganske so rar lunsj- som egentlig ikkje gjorde so godt

Torsdagen stod ICU (Intensive care unit) – intensiv avdeling for tur! Igjen på Livingstone sjukehus… Me blei vist rundt på avdelingen som kunne ta 35 pasientar.. Dei fleste som va der va intubert og låg på respirator, veldig mange dårlige pasientar.. Utstyret på avdelingen var overraskande bra ifht ka me forventa.. Da va meir primitivt enn norske sjukehus, men med tanke på at me e i Afrika og på eit offentlig sjukehus va standaren høgare enn forventa! Me va og innom på dialyse avdelingen som låg vegg i vegg med intensiven.. Her kunne 10 pasientar få dialiyse behandling samtidig og mange av dei hadde komt hit i 7-9 år, og meinte da ikkje fanst ein bedre plass å få behandling. Ei veldig hyggelig sjukepleiar fortalte oss om behandligen og korleis dialysen fungerte.. Me fekk snakka med pasientane korelis dei opplevde behandlingen, og korleis sjukdommen påvirka deirans kvardag.. Da me synes va veldig bra med denna avdelingen var at pasientane fekk opplæring i å stilla inn dialyseapparatet sjølv, og på den måten delta i eigen behandling og kanskje mestringsevne.. Sjukepleiaren fortalte om ein som til og med la inn kanylen i armen, og styrte heile behandlingen sjølv- denna pasienten hadde vå her i 9 år. Detta va fyste gongen me fekk oppleva at sjukepleiarane lærte pasientane noko, og ville at dei skulle delta i behandlingen så mykje som mulig. Itte lunsj fekk eg og Lisbeth snakka med ein overlege på avdelingen. Han spurte masse spørsmål ang intensivbehandlig og ka me kunne rundt emne… Me fekk virkelig testa oss på respirasjonssystemet, som faktisk va veldig nyttig itte litt for mange veker uten å egentlig læra so mykje som me kan ta med oss tilbake te heimlandet.. Han var veldig dyktig og va opptatt av at me skulle læra noko mens me var der. På slutten av dagen snakka me med nokon av dei som jobba der, dei lurte fælt på korleis bemanningen i Norge va ifht til her.. Me forklarte og dei blei meir og meir sjokkerte. Her va da 3 sjukepleiarar på nattevakt på 40 pasientar, men ofta va dei berre 1 og (fordi her nede har dei lov å ha ein sjukedag uten å gå til legen, noko mange benytte seg av! Detta vil sei at dei berre lar ve å møta på jobb- uten å sei i frå , og at da ikkje blir leigd inn andre te å jobba). På avdelingen va da sjukepleiarane som vaska sengene, ho eina holdt på å detta i golvet når me fortalte at me kjørde sengene ned på eit skitten rom med senger- der dei blei vaska i maskin osv- og at me berre kunne gå rett øve gangen å henta ei nyoppredd og rein seg til nye pasientar! På ettermiddagen (itte ein aldri so liten powernap på 2 timar) reiste me på eit kjøpesenter for å kjøpa oss bag til helgetur på ein gård. Når alle ærend va gjort, gjekk me på kino for å sjå Taken 2- noko alle gleda seg te! Popcorn, snop og brus va tilbehør! Filmen e absolutt å anbefala 🙂 Itte filmen va da berre å komma seg heim for å pakka og gjera seg klar til gårdshelg !

Fredags formiddag reiste me avgårde, og aldri hadde me tenkt at turen skulle vera så lang.. Da va nærmast storm ute og da va ein skeptisk gjeng so satt i bilen. Korleis skulle denna helge bli? Me reiste frå heimen kl 11 og va framme halv 6- itte timar i regn, dei verst tenkelige gjørmevegane, 1 times ventetid for å komma opp ein bratt gjørmete bakke, var me endelig framme på ein av dei mest koselige plassane eg har vå. Da va ein skikkelig gammal bondegård, laaaaagt vekke frå alt so heite sivilisasjon…

Charlie- hunden på gården

Geiter 🙂

SOOO deilig 🙂 Her va da peiskos, deilig mat og kortspel kvelden gjekk med te.. Da va oss, ein gjeng frå USA- og overraskande nok 3 andre NORDMENN!! Kan du tenka deg? Me reise 6 timar vekk frå Port Elizabeth og jammen møte me ikkje på 3 nordmenn frå Universitetet i Tromsø ! Me måtte jo le litt av da- verden e fortsatt ikkje so stor 😛

Kortspel

Da va ein trøtt og sliten gjeng som va veeeeldig klar fø senge- MEN! Da va berre 6 senger på rommet og me var 7 jenter.. Itte mykje om og med- og sein-saks-papir, tok me overmadrasso på eina senge og lagde ei seng av den 🙂 Me holdt jo på å le oss i hjel- Katrine fekk ikkje dyna- men 6 tepper ho skulle sova med- rimelig tungt fø vetle Katrine 😛 Eg og Iselin delte dobbeldyna, noko eg trur ho ikkje har veldig lyst å gjera igjen! Har fortsatt ikkje slutta å stjela dyno til folk på natte- so du kan berre gleda deg te eg kjem heim Kenneth! 🙂

<img src="https://ashildreisertilafrika2012.wordpress.com/wp-content/uploads/2012/10/20121023-182702.jpg" alt="20121023-182702.jpg" class="alignnone size-full» />

Om kvelden kom nabo bonden (ca 20 min kjøretid) for å henta studentane som skulle bu på gården hans. Han kom nesten springande inn døre og sa «kom fort».. Ingen reagerte, men når han gjentok da skjønte me at da va alvor.. Elve nedanfor gården hans var blitt farlig stor, så dei måtte raska på so dei kom seg fram.. Eg trur heile gjengen va litt bekymra, men da gjekk heilt fint!!
Lørdagen var da tidlig påan, då skulle me opp til nabogården og eta frukost! Her møtte me kjempe hyggelige folk, og for ein fantastisk plass dei budde på! Bonden va veldig glad i å jakta, og han hadde eit rom fullt av utstoppa dyr som han hadde skutt sjølv! Dei virka ganske rike og huset deirans va veldig fint og stort…

Peiskos før frukost

Itte frukosten va da ut i bushen på kjøretur! Gjengen delte seg på 2 landcruiser´a, og da va ein ganske so hompete tur 😛 Me fekk sjå kyr, geiter, sauer, antiloper og struts.. Me va og innom ein av husene på gårde for å sjå saueklypping, noko mange aldri hadde vå med på før! Her gjekk da selfølgelig på gamlemåten- ei god og sleten saks 😛 Sauen blei no klypt og ulle va deilig og mjuk å ta på..

Klare for jungelen

Saueklypping på gamlemåten

Møkaskuten

Strutsepar

Okse

Liten hindring på vegen

Fantastisk utsikt

Jungelcruiserane

Gjengen

I og med at vèret var sopass dårlig, blei da ingen fjelltur til da 3 største fjellet i Sør Afrika. Da va me ganske lei oss fø, men itte ei skudd med rifla kom humøret seg 🙂 Alle fekk 1 skudd og den beste jento, og den beste guten vann ei flaska med vin 🙂 Katrine tok sigeren, som me andre va veeeldig stolte øve !! 🙂 (Katrine veit ikkje at ho måååå dela den vinen med oss, hehe)

Tebake på gården va da tid for lunsjmat- noko som her nede betyr søtt, søtare, søtast.. Kaker på kaker stod på bordet og ein blei nesten mett berre av å sjå på da.. Svoltne so me va, hadde me ikkje mykje anna valg enn å trykka i oss litt deilig søt kaka, etterfulgt av ein god lang kvil foran peisen 🙂 Resten av dagen slappa me berre av, spelte kort og drakk litt vin.. I 9 tie åt me fantastisk god mat; grilla kjøt med fløytegratinerte poteter og grønnsakar, NAM NAM 🙂 Regelen om at magen blir mett før augene gjelde fortsatt 😛 Så skulle me på ein aldri så liten utflukt igjen, for å sjå antilopene som pleide å trekka nedøve om kvelden.. Uheldigvis for oss må dyrene ikkje gidda å komt ned denna kvelden, fø da va ingen å sjå ute i mørkaste mørket! Me fekk iallefall sett ein struts med ungen sin, ein type villkatt og noko anna eg ikkje hugse navnet på.. da va ganske skummelt å kjøra rundt i bekmørket, og spenningen va te å ta på 😛 Turen var definitivt spennande tross lite fangst på dyrefronten… For oss som budde lengre nede, var da no på tide å sei hada til dei andre- me skulle endelig ned igjen å legga oss. Da va ein halvdau gjeng som satt seg i bilen og lengta itte ei seng å sova i! Alle sovna som ein stein den kvelden…..

Søndags morgon våkna me opp til kjempe flott sol og varme 🙂 ENDELIG!! Me skulle nemlig på tur til ein foss, bada og padla kano 🙂 Me kjørte et stykke med bil og gjekk ca 800 meter for å komma fram! Og detta va virkelig paradis! Heilt utrulig flott, berre sjå på bildene! Planen var at flesteparten av oss skulle svømma bort til fossen, men når eg ser ein slange komma opp av vatnet va da greitt klart at eg IKKJE kom te å svømma i da vatnet- då va da berre å ty te kanoen 🙂

Eventyret om dei 3 jentene i Afrika på padletur: Da va ein gong to jenter med navnet Iselin og Lisbeth, dei skulle padla kano opp mot ein foss. Dei kasta seg oppi kanoen med sjåføren Carlton og padla avgårde. Etter ei lita stund ser jentene at dei tar inn vatn i kanoen, men då det ikkje er så langt igjen- har dei håp om at dei skal kome seg fram- tørre og gode. Då dei skulle kome seg ut av kanoen skulle ei anna jente, med navnet Jannicke hjelpe til.. Plutselig skrik Lisbeth: «Jannicke, sjå- ein flytande stein». «Steinen» slår inn i låret til Jannicke og då ho oppdagar at det slett ikkje er noko flytande stein, men ei skilpadde- får ho panikk! I dette øyeblikk velvar kanoen over ende, med alle 3 oppi! Og snipp, snapp snute so var evetyret om dei våte jentene og skilpadda ute!

Einaste so klarte å holda seg tørr 🙂

Alt i alt ei fantastisk helg me seint kjem te å glømma 🙂

Helgekos :)

Tordagskvelden fekk eg ein aldri so liten dårlig nyhet heimanifrå Kenneth hadde knekt armen og va på veg te Voss… Underarmsbeinet knakk i duell på fotballtrening, galleazzi fractur. Aldri kjekt å ve so langt vekke når sånt skjer, men trøsta meg med at han får god pleie heima! Savnet blei ikkje mindre og eg glede meg endo meir te å komma heim! God bedring kjære 🙂

Bilde av bruddet, aooooo !

Alle va glad for at langhelge endelig var der og heldigvis fekk me fint vèr itte ei veka med regn og kulde.. Fredagen reiste me på strande for å få litt farge på kroppen, og da va heiilt fantastisk! Regne med eg har nokon misunnelige veninner heima itte desse bildene 😛 hihi

Savne søtaste jento heima

Nedkjøling

Badenymfene

På kvelden va da ut å eta igjen, på restauranten møtte me faktisk dei andre norske sjukepleiarstudentane frå Agder! Verden ekje stor 😛

Jammen hadde dei ikkje norsk laks på menyen! Nyyyydelig:)

Forrett

Lam te hovudrett

Sjokoladefondant te dessert

…Og endo litt meir dessert…..

Daiqurie jentene

Red lips, red drinks

Fredagen blei da tidlig seng på oss, me skulle nemlig på surfekurs lørdags morgen. Margrethe og Iselin var ikkje med for Margrethe hadde besøk av foreldrene sine so dei tok seg ein liten utflukt! Resten av gjengen va veldig klar for å læra seg å surfa 😀 Nokon fekk fleire blåmerker enn andre, og flesteparten fekk i seg litt herlig sjøvatn! Da va ein sliten gjeng so sleptes opp på strande itte 1,5 timar i vatnet.. Instruktøren va veldig fornøyd med oss og synes me var nåken kule vikingar.. Dessuten lærte me han » Nok ein sang om havet» av Vamp! Og ikkje minst: » Eg padle jo for f….» hehe.. Her kan de sjå kor kjekt me hadde da! 🙂

Endelig kom eg meg opp

Itte ei hard treningsøkt på bølgene fekk me i oss ein skikkelig frukost før 2 timar i sole stod på planen! Eg, Jannicke, Lisbeth og Tonje hadde bestilt oss ei natt på 5 stjernes SPA hotell fø å unna oss litt luksus! Dei hadde desverre ingen ledige timar på spa, men me klarte no å kosa oss fø da! Va nok av fasilitetar å velga i, og med ein strawberry daiqurie i hånde, kan ein aldri klaga!
For ein fantastisk dag 😀 Gjorde skikkelig godt for kropp og sjel!

Hotellet

Luksussenge te meg og Tonje

Utsikten frå rommet

Jentene kose seg !

Favoritten 🙂

Kosar seg

Litt mat før jacuzzien

E visst andre so e svoltne og…

Boblar og Boblar

Tid for avslapping, film og masse godis 🙂

Room service

Himmelsk

Leve luksuslivet fullt ut

Billig bar meny, 1 Rand = ca 0,70 NOK

Jannicke og………… –>

–>…… Tonje sovna

Mens eg og Lisbeth holdt ut fø å nyta da gode liv i ei mjuk seng med mange puter 😉

Deilig søndags frukost

Søndags ettermiddag meldte influensa sin ankomst … Skulle ikkje tru ein blei sjuk av å ve på spa, men no e da motsatte bevist 😛 Redningen blei Jonatan, kjæresten te Margrethe som kom frå Norge i går! Med leverpostei, makrell i tomat, snus ( fø dei som drive med denslags), majones og mjølkesjokolade!! Føle meg frisk som ein fisk i dag, ska sei den omega 3′ en hadde effekt 😉 Milli grazie 😀

Ettersom formen e stigande ska me no på spa for å få massasje, sio me gjekk glipp av den i helge!

Håpe alt e bra heima med alle sammen !! Spesiell helsing te kjæresten so ikkje har da so godt! Tenke på deg 🙂

Totsiens !! 😀 ( hade på africaans)